Pierwszy odcinek z 1948 r. wykazał jednak znaczne uszkodzenia powierzchni prawie 15 lat po wybudowaniu: pęknięcia i wyrwy na połączeniach, w odcinkach również górny betonowy strop był pusty. Od 1965 r. jedyny stały pas startowy Riemer 07R/25L był przeprowadzany podczas nocnych przerw trwających około 2 do 3 godzin, aby zapewnić bezpieczeństwo operacyjne.
Jednak rozmiar uszkodzeń gwałtownie wzrósł, a generalny remont coraz częściej wydawał się rozwiązaniem problemu. Zwołano grupę ekspertów, raport wykazał: Remont należy przeprowadzić w całości dla całej kolei S/L. Grupa ekspertów zaleciła przeprowadzenie generalnego remontu podczas 3-tygodniowego całkowitego zamknięcia lotniska w Monachium, ponieważ całkowita nocna renowacja wydawała się niebezpieczna pod względem bezpieczeństwa i zapewnienia obsługi lotów na lotnisku w Monachium.
Lotnisko w Monachium całkowicie zamknięte przez 3 tygodnie
Pod kierunkiem inżyniera Rudiego Pohlmanna na placu budowy o powierzchni 210 000 m2 pracowało około 400 pracowników – w trybie ciągłym na dwie zmiany (po 12 godzin). Co godzinę w 5 mieszalniach produkowano i przetwarzano prawie 900 ton mieszanki. Ostatecznie do budowy nowego pasa startowego o długości 2804 metrów i szerokości 60 metrów na lotnisku Riem zużyto około 138 000 ton materiałów budowlanych.
1 września 1969 około godziny 0:05 wylądował „Schwabing” BAC One-Eleven (D-ANDY) z linii Bavaria Airlines jako pierwsza maszyna po generalnym remoncie ”na lotnisku w Monachium.
Wiedziałeś?
Na wschód od nowego Centrum Targowego w Monachium wciąż znajduje się pozostałość po pasie startowym Riemer, który został ostatnio wyremontowany w 1969 roku. Ta sekcja została odebrana za BUGA 2005 lub pocięta na kwadrat (była nieco dłuższa wcześniej). Pozostała część SLB znajduje się w parku Riemer i dlatego można do niej dotrzeć tylko pieszo lub rowerem.