3. Pas startowy do Monachium?

Jako prywatny operator Archiwum internetowego lotniska w Monachium skupiam się na historii lotniska w Monachium, a mniej na teraźniejszości. Ponieważ archiwum składa się głównie z przeszłości, a mniej z przyszłości.

Wyciągnąć wnioski z przeszłości

Ale jeśli spojrzymy na podręczniki historii, istnieją pewne argumenty za obecną dyskusją na temat 3. pasa startowego w Monachium. I czy nie chodzi o kłótnie, a nie o osobistą wrażliwość?

W latach na lotnisku Riemer było stosunkowo niewiele wypadków lotniczych - zwłaszcza nie z powodu braku pasów startowych. Daleko mi do wspominania aspektów bezpieczeństwa nowego pasa startowego.

W zamian jednak musi być jasne, że lotnisko Riem, z tylko jednym utwardzonym pasem startowym, już w połowie lat 50. wielokrotnie zwiększało limity przepustowości, a zwiększenie liczby startów i lądowań po prostu nie było możliwe – nie tylko dla powody bezpieczeństwa.

W 1962 r. odrzucono pomysł rozbudowy lotniska Riemer, zamiast tego w 1963 r. utworzono komisję, która w 70 spotkaniach miała ustalić nową lokalizację lotniska. W tym czasie, 26 kwietnia 1966, Monachium otrzymało kontrakt na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972.

Podczas gdy rozpoczęły się poszukiwania nowej lokalizacji lotniska, operacje lotnicze na lotnisku Riem trwały do 1992 r., czasami w ekstremalnych warunkach.

Od pomysłu zwiększenia przepustowości do otwarcia nowego lotniska w Monachium w Erdinger Moos minęło 37 lat.

Nawiasem mówiąc, nowe lotnisko w Monachium było już zaplanowane z 4 pasami startowymi, a temat trzeciego pasa byłby już dawno poza stołem!

Jednak przeciwnicy lotnisk zwyciężyli w 1981 roku, czego efektem było 4-letnie zamrożenie budowy. W zmienionej rezolucji dotyczącej zmiany planu nowe lotnisko w Monachium zostało zmniejszone z 2050 do 1387 hektarów i 2 pasów startowych. W 1985 roku kontynuowano prace budowlane na lotnisku w Monachium.