Audytorium na lotnisku Monachium-Riem

Lekko sklepiona trybuna ma teraz około 525 m długości i znajduje się po zachodniej stronie byłego lotniska Monachium-Riem w Werner-Eckert-Str. 1

Zgodnie z planami Architekt Ernst Sagebiel Obiekt wzniesiony w latach 1937-39, dostępny przez 16 portali i klatek schodowych, ma ok. 4 m wysokości. Szerokość dawnej trybuny, która jest skierowana na wschód w kierunku dawnego pasa startowego, wynosi około 25 m i jest poprowadzona pięcioma stopniami do poziomu gruntu. Miała służyć jako stoisko dla zwiedzających i widzów, zwłaszcza podczas dni lotów. Pierwotnie trybuna sięgała prawie do Wappenhalle, ale wschodnia część została z czasem rozebrana i musiała zrobić miejsce na parking w ramach prac pomostowych na Igrzyska Olimpijskie w 1972 roku.

Na zachodnim krańcu trybuny zbudowanej z Nagelfluhfelsen znajdował się ostatni budynek, tzw. Scheibebau (na podstawie Budowa samolotów dyskowych). Podczas II wojny światowej miał miejsce ostateczny montaż Me262, w latach 50/60 zmontowano Fouga Magister - później stał się magazynem. W dalszej części trybuny tymczasowo mieściła się uprawa pieczarek, następnie była komora próżniowa, do której w stopniach od strony płyty postojowej wycięto prawdziwy korytarz. W ostatniej części znajdowała się strzelnica, a pod trybuną system bunkrów.

Ostatnie użycie jako tarasu dla gości na lotnisku miało miejsce 10 sierpnia 1983 r., kiedy Concorde odwiedził Riem, kiedy jego część została odgrodzona drucianą siatką i udostępniona widzom.

Podobnie jak wieża i sala herbowa, trybuna i budynek frontowy zostały objęte ochroną zabytków w 1995 roku.

Budynek frontowy (dawna kasa biletowa) to budynek o powierzchni około 600 m2, który został ostatnio częściowo odnowiony na BUGA 2005 za około 1,5 miliona euro i może być wynajmowany na imprezy do połowy 2014 roku.

Ze względu na nowo powstałą przestrzeń mieszkalną w bezpośrednim sąsiedztwie obiektu, od połowy 2014 roku nie planuje się już wykorzystania na miejsce wydarzeń. O ile można zauważyć, ostatnie negocjacje odbyły się w styczniu 2016 r. w sprawie dalszych możliwych zastosowań obiektu. Może być w przyszłości wykorzystany do celów społecznych.