W lipcu 1963 r. rada nadzorcza Flughafen München GmbH wydała zgodę na budowę hangaru serwisowego Lufthansy dla Eurojeta (Boing 727). Architektem hangaru był Rolf Zuleger.

Po zaledwie 1,5 roku budowy hangar Lufthansy na lotnisku w Monachium został otwarty 25 października 1965 roku.

Hangar Lufthansy, który kosztował około 10 milionów marek (około 5,1 miliona euro), miał 101 metrów długości i 63,5 metra szerokości. Dach wysokiej na 16 metrów hali serwisowej wsparty był na stalowych linach naciągniętych na cztery pylony. Słupy o długości 39,5 metra zostały zakotwione na głębokości dziesięciu metrów w ziemi na dużych fundamentach betonowych. Każdy z ok. 45 metrów naciągu kabla przenosił ciężar ok. 320 ton całej konstrukcji dachu.

Po zamknięciu lotniska w Riem hala serwisowa Lufthansy miała zostać pierwotnie zintegrowana z nowym centrum wystawienniczym. Ponieważ jednak azbest był również używany w hangarze Lufthansy, remont prawdopodobnie nie wydawał się opłacalny, dlatego hangar Lufthansy w Riem został wysadzony w powietrze 9 listopada 1996 roku o godzinie 15:06.